Հին Մերձավոր Արեւելքում պարտքն էր ստրկության հիմնական պատճառը: Վարկի ապահովագրման համար բոլոր աղքատ մարդիկ կարող էին իրենց կամ իրենց ընտանիքի անդամներին տալ պարտքի դիմաց: Այն դեպքերում, երբ նրանք չէին կարողանում մարել վարկը, պարտատերը նրանց կամ նրանց ընտանիքների անդամներին վերցնում էր որպես ծառաներ։ Պատկերացրեք, թե ինչ օրհնություն է, երբ ամեն յոթ տարին մեկ մարդիկ կարող էին տնտեսական վերականգնման հնարավորություն ունենալ։ 

Իդեալում չպետք է աղքատ մարդիկ լինեին իսրայելացիների մեջ։ Բայց քանի որ որոշ իսրայելացիներ ամբողջությամբ չէին հնազանդվում Աստծուն հետևելով պարտքը չեղյալ համարելու օրենքներին, գլուխը նշում է, որ «երկրի միջից աղքատ պակաս չի լինի» (համար 11)։

Աստված, փորձում էր ուսուցանել Իր ժողովրդին գործնական առատաձեռնություն։ «Այլ անպատճառ ձեռքդ բաց անես նրա համար, և նրա կարոտության բավական լինելու չափ փոխ տաս նրան» (համար 8): Սա սահմանափակվում էր նրանց «կարիքները», ոչ թե «ցանկությունները» ապահովելով: Դա խոսում էր նրանց հիմնական գոյատևումը և ոչ թե ճոխությունը ապահովելու մասին։ 

«Հայր, բացիր աչքերս արժանի աղքատների կարիքների նկատմամբ, ում հետ ես շփվում եմ պարբերաբար։ Ես գիտեմ, որ Դու տիեզերքի առավել մեծահոգի Տվողն ես։ Օգնիր ինձ Քեզ նման լինել»։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 15

Debt was the major cause of slavery in the Ancient Near East. In securing a loan, all the poor people could give for security would be themselves or members of their family. In cases where they could not repay the loan, the creditor would seize the persons or members of their families and make them slaves. Imagine what a blessing that every seven years people could have the opportunity for economic recovery!

Ideally there should have been no poor people among the Israelites. But because some Israelites did not fully obey God in following the debt cancellation laws, the chapter states that "the poor will never cease from the land" (v.11). 

God was trying to teach His people practical generosity. “You shall open your hand wide to him and willingly lend him sufficient for his need" (v.8). This is limited to providing for their “needs," not their “wants.” This was talking about providing for their basic survival, not for luxuries.

“Dear Father, open my eyes to the needs of the worthy poor that I associate with regularly. I know You are the universe’s most generous giver. Help me be like You.”

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong