Ծննդոց 13-ը սկսվում է Աբրահամի զոհասեղանի առջև երկրպագությամբ (համար 3) և վերջանում է Աբրահամի զոհասեղանի առջև երկրպագությամբ (համար 18): Չնայած նրան, որ Աբրահամը իր մարդկային էությամբ ցույց տվեց հավատի պակասություն երբ Եգիպտոսում էր, նա չզիջեց իր հավատը: Նա հավատարիմ մնաց Աստծուն: Նրա սխալները չդրդեցին նրան զիջելու հավատը և ոչ էլ պետք է մենք զիջենք: Եգիպտոսում Աբրահամի անհավատությունը Բեթելում հանգեցրեց նրա առավել խորը կախվածությանը Աստծուց:

Երբ հողի և ջրի շուրջը խնդիր ծագեց, Աբրահամը ասաց իր զարմիկ՝ Ղովտին. «Թող իմ և քո մեջ կռիվ չլինի» (համար 8): Նա վեհանձնորեն Ղովտին տրամադրեց իր ցանկացած երկրի ընտրությունը։ Աբրահամը անձնազոհաբար զիջեց հանուն խաղաղության: Ղովտը ընտրեց սահմանամերձ Սոդոմն ու Գոմորը, քանի որ հավատում էր, որ այն լավագույն երկիրն էր, և այն աղետալի եղավ իր ընտանիքի համար: Աբրահամի բարի, առատաձեռն հոգին նրան նախապատրաստեց ընդունելու Աստծո հարստությունը։ Երկնային առատ օրհնությունները հոսում են դեպի տվող սրտերը:

Մարկ Ֆինլի

Genesis 13 begins with Abraham worshipping at an altar (verse 3) and it ends with Abraham worshipping at an altar.(verse 18) Although Abraham, in his humanness, exhibited a lack of faith when he was in Egypt, he did not give up his faith. He remained loyal to God. He had frailties like each one of us but his heart was committed to God. His mistakes did not discourage him to give up his faith and neither should ours. Abraham’s unbelief in Egypt led him to deeper dependence upon God at Bethel.

When a conflict arose over land and water rights, Abraham said to his nephew, Lot, “Please let there be no strife between me and you.” (Verse 8) He then graciously gave Lot the choice of the land he desired. Abraham unselfishly disadvantaged himself for the sake of peace. Lot chose what he believed was the best land bordering the cities of Sodom and Gomorrah and it proved a disaster for his family. Abraham’s kind, giving spirit prepared him to receive God’s abundance. Heaven’s richest blessings flow to giving hearts. 

- Mark Finley