Աստված նորից է տալիս հատուկ հրահանգներ Իսրայելին, որ  ձուլածո կուռքեր չսարքեն և ոչնչացնեն զոհասեղաններն ու պատկերները, կրճատեն անտառները, որտեղ պաշտում էին կուռքերին: Այս կարգադրությանը ոչ միշտ էին հետևում: Ի վերջո, կուռքեր դրվեցին Երուսաղեմի տաճարում, Հուդայի Մանասե թագավորի կողմից, Քրիստոսի առաջ յոթերրորդ դարում: Համաձայն հարյուր կավե աստվածուհիների հնագիտական պեղումների արձանագրությանը, «Աշերայի» պաշտամունքը շատ տարածված էր այդ ժամանակ: Անշուշտ, Աստված գիտեր, թե ինչպիսի գայթակղություն կլինեին այդ պատկերները Իսրայելի համար:

Իսկ ի՞նչ կասենք այսօր մեր կյանքի մասին: Եթե ժամանակն անցնի, հազարավոր տարիներ հետո, հնագետները պեղեն մեր տները, ի՞նչ կասեն մեր մասին: Ինչպե՞ս նրանք կմեկնաբանեն հեռուստացույցի էկրանը, որը գտնվում է մեր ճաշասենյակի պատին, ննջասենյակի կահույքը, որը ռազմավարապես կանգնած է նրանց առջև: Արդյո՞ք նրանք կմեկնաբանեն դրանք, որպես երկրպագության առարկաներ: Օրվա մեջ ինչքա՞ն ժամանակ ենք մենք անցկացնում Աստծո Խոսքի հետ, համեմատելով մեր կյանքի մյուս հոգսերի հետ:

Այս գլխում, Աստծո Խոսքը շարունակում է ճշմարիտ լինել մեզ համար: «Որովհետև ՏԵՐԸ, ում անունն է Եհովա, նախանձոտ Աստված է»: Նա ձգտում է մեր համար լինել ամեն ինչ ամեն ինչում:

Մայքլ Հազել

Կրոնի դպրոց

Հարավային ադվենտիստական համալսարան


Թարգմանությունը` Մարինե Գաբրիելյանի

Exodus 34

God again gives  specific instruction to Israel  not to make molten images and to destroy the altars, images, and cut down the groves where these idols were worshiped. These injunctions were not always followed. Eventually, idols were actually placed in the temple of Jerusalem by king Manasseh of Judah in the seventh century BC. The cult of "asherah" worship was very prevalent at that time, according to the archaeological record of the excavation of hundreds of clay goddesses. Certainly God knew what a temptation these images would be for Israel.   

How is it today in our lives?  If time should last, what would archaeologists say about us thousands of years from now when they excavate our homes? How would they interpret the black TV screens situated on the walls of our living rooms and bedrooms with furniture strategically facing them? Will they interpret these as objects of worship? How much time do we spend with God’s Word every day in comparison with the other distractions of life?

God’s words found in this chapter are still true for us. “For the LORD, whose name is Jealous, is a jealous God.” He longs to be our all in all! 

Michael Hasel 

School of Religion 

Southern Adventist University