Նազովրեցու ուխտը ինքնաուրացման կյանքով ապրելու հասարակական հանձնառություն էր: Օրինակ, մի նազովրեցի իրեն զրկում էր` խուսափելով օգտագործել խաղող ցանկացած ձևով` «թարմ կամ չորացրած»։

Նազովրեցու ուխտը կարող էր նաև սահմանել մարդուն, որ նա սոցիալապես մեկուսանա: Բացի այդ, եթե մտերիմ բարեկամը, նույնիսկ մեկի մայրը, մահանում էի, նազովրեցին չէր կարող նրա մարմնին մոտենալ։ Նազովրեցի լինելը կարող էր լինել նաև միայնակ կյանքով ապրելը:

Այսօր կառավարությունները սահմանափակում են նրանց գործունեությունը, ովքեր ունեն անընդունելի վարքագիծ, նրանց բանտ դնելով, և, որպես կանոն, նրանց չի թույլատրվում մասնակցել սիրելիների հուղարկավորությանը։

Սա, կարծես, կառավարության դաժանության վկայություն է, բայց դա օրինախախտի կողմից ընտրած կյանքի իրականությունն է: Այսպիսի սահմանափակումներ, որ գտնում ենք սուրբ Գրքում կարելի է տեսնել հասարակության մեջ նույնիսկ այսօր։

Սահմանափակ գործունեությունը նրանց, ովքեր հանձն են առել նազովրեցու ուխտը, և ով ցանկացել է ունենալ ավելի խորը հոգևոր փորձառություն, չպետք է դիտարկվի որպես Աստծո դաժանության դրսևորում։

Եթե մենք ցանկանում ենք ավելի խորը հոգեւոր փորձառություն ունենալ, մենք նաև պետք է զգույշ լինենք, թե ինչ ենք ուտում և խմում, և զգուշորեն ընտրենք մեր գործունեությունը։

Մարկ Շեֆիլդ

Հարավային ադվենտիստական համալսարան


Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Numbers 6

The Nazarite vow  was a public commitment to live a life of self-denial. For instance, a Nazarite had to deny himself, avoiding the use of any form of the grape, “fresh or dried.” Thus, the Nazarite vow could also set a person apart socially.  Further,  if a close relative, even one's  mother, were to die, the Nazarite could not go near the body.  To be a Nazarite could be a lonely life. 

Today governments restrict the activities of those who have unacceptable behavior by placing them in prison and usually they are not allowed to attend the funerals of loved ones. This seems harsh on the part of government, but it is the reality of a life chosen by the lawbreaker.  So restrictions such as the ones we see in Scripture can be found in society even today.    

The restriction of activities of those who had taken the Nazarite vow and who wished to have a deeper spiritual experience is not to be seen as harsh on the part of God.  If we wish to have a deeper spiritual experience, we also need to be careful about what we eat and drink and carefully select our activities.   

Mark Sheffield

Southern Adventist University