Այն բանից հետո, երբ Աստված հոգացել էր Իսրայելի որդիների յուրաքանչյուր կարիքը, նրանք սկսեցին իսկապես սարսափելի բողոքի գործողություն։ Մենք գիտենք, որ ոմանց պահվածքը մասնավորապես ճամբարի ծայրամասում վատ էր, ուստի Տերը ստիպված էր քայլեր ձեռնարկել և ոչնչացնել նրանց, ովքեր առավել բողոքավոր էին։

Մենք կարող ենք ավելի ներողամիտ գտնվել դժգոհողների նկատմամբ, բայց Աստված գիտի մարդկանց սրտերը։ Դուք տեսնում եք, որ մարդիկ ոչ միայն բողոքում էին իրենց ներկա պայմաններից, այլև ցանկանում էին Եգիպտոս վերադառնալ։ Նրանք գնահատում էին սոխը, սխտորը և ձուկը, որ ունեցել էին Եգիպտոսում, ավելի քան Աստծո փրկության հրաշալի գործերը։

Իրականում, Աստված հանդուրժում է սարսափելի շատ բողոքները։ Թվոց 11 գլխում Մովսեսն ինքն էլ է դառնությամբ դժգոհում, և ապա կասկածում է Աստծո կողմից այսքան մեծ թվով մարդկանց մսով բավարարելու զորությանը։ Աստված լսեց և ապա որոշեց քայլեր ձեռնարկել, որ լուծի Մովսեսի խնդիրները, և մարդկանց տա այն, ինչ նրանք ուզում են։

Երկու տեսակի բողոքների հակադրությունը. մեկը Մովսեսի կողմից ու մյուսը, ժողովրդի` պետք է մխիթարի մեզ։ Երբեմն, Աստծո հավատարիմ ծառաները պարզապես չեն կարողանում դիմանալ դրանց, և Աստված հեռացնում է նրանց բեռը։ Դրա համար մենք պետք է շնորհակալ լինենք։

Մարկ Շեֆիլդ

Հարավային ադվենտիստական համալսարան


Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Numbers 11

After all that God had done to provide for every need of the Israelites, they engage in the truly terrible act of complaining. We know that the behavior of some on the outskirts of the camp was particularly bad because the LORD had to step in and destroy those who complained the most.

We might have been more indulgent with the complainers but God knew the hearts of the people. You see, the people not only complained about their current circumstances, but they wanted to go back to Egypt. They valued onions, garlic, and the fish they had in Egypt more than God’s marvelous acts of salvation.

In reality God tolerates an awful lot of complaining. In Numbers 11 Moses himself bitterly complains, and then doubts the power of God to provide meat to satisfy the craving of such a large number of people. God listened and then decides to step in, solve Moses’ problems, and give the people what they want.

The contrast between the two sorts of complaints—the one by Moses and the one by the people—should give us comfort. Sometimes faithful servants of God just can’t take it anymore, and God removes their burdens.  For this we should be grateful.

Mark Sheffield

Southern Adventist University