Մովսեսը երկար դժվար կյանք ապրեց, որը կարծես բերեց հիասթափության։ Առաջին 40 տարին նա անցկացրեց Եգիպտոսում, նույնիսկ փարավոնի պալատում ապրելով, 40 տարի անցկացրեց Մադիամի անապատում, 40 տարի էլ առաջնորդեց Իսրայելին անապատով։ Նրա կյանքի յուրաքանչյուր փուլ ավելի դժվար էր, քան նախորդը։ Իսկ այդ ամենին ի հավելում նա զրկվեց Հորդանանն անցնել Քանանաի երկիր մտնելու համար։ Ինչպիսի՜ հիասթափություն։

Բայց Մովսեսն Աստծո հետ փախհարաբերության մեջ էր գտնվում (Դա անվանվում է «հավատ» Եբրայեցիս 11.23-27-ում), որը նրա հայացքը դժվարությունների փոխարեն ուղղում էր հավիտենականին։ Մովսեսն, իհարկե, կարող է մեզ ասել այնպես, ինչպես Պողոսն է ասում. «Որովհետև այնպես եմ դատում, որ այս ժամանակի չարչարանքները արժանի չեն բաղդատվելու այն գալու փառքին հետ, որ մեզանում պիտի հայտնվի» (Հռոմեացիս 8.18)։

Մովսեսը մեծ մարդ էր, մեծագույնը նրանցից, որ երբևէ քայլել են երկրի վրա։ Բայց Մովսեսը բացառիկ և անփոխարինելի չէր։ Աստծո հետ Իսրայելը լավ ձեռքերում էր` Մովսեսի հետ կամ առանց նրա։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 31

Moses lived a long, difficult life that seemed to end with disappointment. The first 40 years were spent in Egypt, even living in the Pharaoh's palace; 40 years spent tending sheep in the Midianite wilderness; 40 years spent leading Israel through the wilderness. Each season in his life got progressively more difficult. To top it off, he was barred from crossing the Jordan into the Promised Land. How disappointing!

But it was Moses’ “relationship” with God (called “faith” in Hebrews 11:23-27) that kept his sight on the eternal instead of on the hardships. Moses certainly could say to us, even as Paul did, “For I consider that the sufferings of this present time are not worthy to be compared with the glory that is to be revealed to us.” (Romans 8:18 NASB)

Moses was a great man; one of the greatest to ever walk this earth. But Moses was not indispensable or irreplaceable. With God, Israel was in good hands with or without Moses.

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong