Իսրայելը Քանանից բավականին տարածք էր գրավել, այնպես որ Հեսուն կարող էր այն բաժանել ինը ու կես ցեղերի միջև։ Ռուբենի, Գադի և Մանասեի կես ցեղի բաժինն արդեն տրվել էր Հորդանանի արևելյան կողմում։ Հեսուն սա դիտարկեց որպես սուրբ պարտավորություն, որովհետև այն հանդիսանում էր Աբրահամին չորս հարյուր երեսուն տարի առաջ տրված խոստման իրականացումը (Ծննդոց 12.3)։

Աբրահամը, Իսահակը և Հակոբը ակնկալում էին Եգիպտոսի գետից մինչև Եփրատ ընկած Քանանը ստանալ որպես ժառանգություն, բայց Ծննդոց 13.14-17-ը ցույց է տալիս, որ Աստված ավելի լայնարձակ ծրագիր ուներ նրանց համար։ Նա Աբրահամին ասաց, որ նա նայի հյուսիս, հարավ, երևելք և արևմուտք, որովհետև Նա նրան կտա այն բոլոր երկիրը, որ նա կարող է տեսնել։

Աբրահամը անհանգստություն կունենար այդ ամենի շուրջը ցանկապատ կառուցելու, որովհետև երբ նա դուրս եկավ մի ուղղությամբ այնքան հեռու, ինչքան նա կարող էր տեսնել, դրանից էլ ավելին կարող էր տեսնել։ Պողոսն ասում է (Հռոմեացիս 4.13), որ դա Աստծո ծրագիրն էր Աբրահամի համար, որ նա «ժառանգի աշխարհը»։

Սա նաև մեզ համար է։ «Ապա եթե դուք Քրիստոսինն եք, ուրեմն Աբրահամի զավակ եք՝ և խոստմունքի համեմատ` ժառանգներ» (Գաղատացիս 3.19)։ Շնորհակալություն Աստծուն Նրա խոստման համար։

Ռալֆ Նիլ

Թոշակառու դասախոս և միսիոներ

Թարգմանիչ` Պավել Սարգսյան

Joshua 15

Israel had now conquered enough of the land of Canaan that Joshua could allot it to the remaining nine and a half tribes. Reuben, Gad, and half of Manasseh had already been given their portions east of Jordan. Joshua saw this as a sacred obligation, for it marked the fulfillment of the promise made to Abraham four hundred and thirty years earlier (Gen. 12:3).

Abraham, Isaac, and Jacob expected to inherit Canaan, from the River of Egypt to the Euphrates, but Gen. 13:14-17 shows that God had much larger plans for them. He told Abraham to look north, south, east, and west, for He would give him all the land he could see.

Abraham would have had trouble stretching a fence around it all, for when he went out in any direction as far as he could see, he would see still farther! Paul said (Rom. 4:13) that it was God’s plan for Abraham to “be heir of the world.”

The promise is for us also. “If you be Christ’s, then are you Abraham’s seed, and heirs according to the promise” (Gal. 3:29). Thank God for His promise!

Ralph Neall

Retired Professor and Missionary