Հեսուն Աստծո մարդ էր, զինվորական խիստ առաջնորդ և ժողովրդի իմաստուն ղեկավար: Եվ վերջապես, նա խոնարհ մարդ էր, ով պատրաստ էր հողի իր բաժինը ստանալ բոլորից հետո: Նա կարող էր առաջին տեղը զբաղեցնել և իր հողն ընտրել բոլորից շուտ, և ոչ ոք չէր կարող առարկել: Սակայն նա ծառայող առաջնորդ էր և արժանի օրինակ թողեց այլոց համար:

Ինչպես մենք տեսանք նախորդ գլխում` հողերի բաժանումը կատարվեց Տիրոջ ներկայությամբ` Սելովում տեղակայված սրբարանի մուտքի մոտ Հեսուի և Եղիազարի` Սելովի քահանայապետի կողմից: Սա ցույց է տալիս, որ հողերի իրական և օրինական Սեփականատերն` Ինքն Աստված էր:

Երբ մենք ուսումնասիրում ենք հողերի գործը` մենք անձամբ անդրադառնում ենք նախկին սեփականատերերին և ի վերջո հասնում ենք Աստծուն: Մենք իրական սեփականատերերը չենք. մենք վարձակալներ ենք, և Աստված կհարցնի, թե ինչպես ենք մենք օգտագործել Իր ունեցվածքը և ինչ նպատակով:

Ռալֆ Նիլ

Թոշակառու դասախոս և ավետարանիչ

Թարգմանիչ` Սամվել Սարգսյան

Joshua 19

Joshua was a man of God, a strong military leader, and a wise governor of the people. For all that, he was a humble man, willing to claim his allotment of land after everyone else. He might have claimed first place and chosen his land before anyone else, and no one would have objected. But he was a servant leader, and set a worthy example for all others.

As we have seen in the previous chapter, dividing the land was done by Joshua and Eleazar, the high priest at Shiloh in the presence of the Lord at the entrance of the Sanctuary which had been set up at Shiloh. This shows that the original and rightful Owner of the land was the Lord Himself.

If we traced the deeds of the land we personally own back to the original owners, and past them, we would ultimately come to God. We are not the real owners: we are tenants, and the Lord will ask us how we have used His property and for what purpose.

Ralph Neall

Retired Professor and Missionary