Ընթերցում 1

«Քրիստոսի առակները», գլուխ 1

Շաբաթվա ընթերցանություն

Ես չեմ կարող մտածել Հիսուսի սովորեցրած նախատեսված դասերից միայն մեկ դասի մասին, այն չի բացում դիտորդի ուղեղը Աստծո նոր, գեղեցիկ, խորը ճշմարտության համար: Հիսուսը առակներում օգտագործում էր ծանոթ բաներ, որոնք տեղի էին ունենում և անտեսվում էին կամ նույնիսկ երկրպագության արժանանում, ստեղծում էին պատկերացումներ, որոնք լսողների ուղեղը ետ էին տանում դեպի Աստված ամեն ժամանակ, երբ նրանք տեսնում էին այդ բաները:

Այսօր, ես նույն կարիքն ունեմ: Գրեթե ամեն ինչին, ինչի հետ ես առնչվում եմ սկսած իմ տնից և համակարգչից մինչև ջուրը, որը կաթում է ծորակից և արհեստական լույսը, որն ի հայտ է գալիս, երբ մատով դիպչում եմ անջատիչին, մատնանշում է մարդկանց և աշխարհի բաներին, բայց ոչ Աստծուն: Մենք ապրում ենք մարդու և նրա ստեղծագործությունները մեծարող հուշարձաններով շրջապատված:

Ես հովիվ չեմ: Ես սերմեր չեմ ցանել դաշտում: Բայց ես ամեն օր առնչվում եմ ֆիզիկական, տեսանելի բաների հետ, որոնք կարող են ուղղել իմ միտքը Հիսուսին, եթե կանգ առնեմ և լսեմ:

Այն բաները, որոնք իմ միտքը շեղում են Աստծուց, կարող են միտքն Աստծուն ուղղելու խթան հանդիսանալ: Երկու հազար տարի առաջ սա էր առակների հետ կապված Հիսուսի նպատակը: Այսօր, այն այնքան արդյունավետ և անհրաժեշտ է, որքան առաջ:

Բրենդան Շրոդեր

Զարգացման տնօրեն

Ջահակիրներ (Light Bearers), lightbearers.org

Թարգմանությունը` Մարինե Գաբրիելյանի

Blog post for Christ's Object Lessons Chapter 1

I can’t think of a single lesson that Jesus taught, that when contemplated, doesn’t open the observer’s mind to new, beautiful, deeper truths about the character of God. In the parables, Jesus used commonplace things that were often taken for granted and overlooked—or even worshipped—and created associations that would draw the listener’s mind back to God each time they saw these objects again.

Today I am in much the same need. Nearly everything I encounter and interact with—from my house and computer to the water that pours from a faucet and the artificial light generated by the flip of a switch—points me to man and the things of this world, not God. We live, surrounded by monuments to man and his creativity.

I’m not a shepherd. I don’t sow seeds in a field. But I do interact daily with physical, visible objects every single day that can point my mind to Christ, if I would but pause and listen.

The things that often distract my mind from God could become cues to direct my mind to God. This was Jesus purpose for parables some two thousand years ago. Today they are every bit as effective and needed as they were then.

Brandon Schroeder

Associate Development Director

Light Bearers, lightbearers.org