Ընթերցում 4

«Քայլեր դեպի Քրիստոս», գլուխներ 8-9

Շաբաթվա ընթերցանություն

Աստծո ընտանիքին պատկանելու կարևոր առավելություն է բնավորության փոփոխությունը: Մենք, տղամարդիկ և կանայք ենք, աճելու՝ Հիսուս Քրիստոսում: Երբ, մենք մեր սրտերը տալիս ենք Քրիստոսին և ստանում այն կյանքը, որը Նա տալիս է, մենք նորից ենք ծնվում: Բարեբախտաբար, մենք չենք կարող արագացնել աճելու գերծընթացը՝ անհանգստանալով այդ մասին: Մեր աճը շնորհքում, մեր ուրախությունը, մեր օգտակարությունը, ամենը կախված է մեր Քրիստոսում մեկ լինելուց:

Քանի որ, ամեն առավոտ մեզ ամբողջությամբ տալիս ենք Աստծուն, թող սա լինի մեր աղոթքը. «Ամբողջությամբ վերցրու ինձ Տեր, ես իմ ամբողջ ծրագրերը դնում եմ քո ոտքերի առջև: Օգտագործի՜ր ինձ այսօր Քո ծառայության մեջ: Բնակվի՜ր ինձ հետ, և թող, որ իմ աշխատանքն արվի Քո պատվի համար»:

Մեզ անհրաժեշտ չէ կենտրոնանալ մեր եսի վրա, ո՜չ էլ անհանգստանալ կփրկվենք արդյոք թե ոչ: Երբ մենք սովորում ենք խոսել և մտածել Հիսուսի մասին, մենք մոռանում ենք մեր մասին: Եթե, մենք մեզ թողնենք Հիսուսի ձեռքերում, նա մեզ ուժ կտա Հիսուս Քրիստոսով, վստահ լինելու, որ մենք հաղթում ենք սատանայի հետ պայքարում:

Ահա մի փոքր թեստ այն մասին, թե արդյոք մենք գալիս ենք Հիսուսի մոտ, և ընդունել ենք Նրան: Մենք ցանկանում ենք բոլորին պատմել, թե ինչպիսի սիրելի ընկեր ենք գտել Հիսուսում: Երբ, մենք լցված ենք Նրա Հոգու ուրախությամբ, մենք պետք է այն կիսենք: Մենք մի հրաշալի բան ունենք պատմելու, որովհետև մենք սովորել ենք, որ Աստված բարի է:

Հիսուսի աշակերտներից ամենախոնարհն ու ամենաաղքատը կարող է օրհնություն լինել մյուսների համար: Նրանք կարող են չիմանալ, որ օգնում են որևէ որ մեկին: Բայց, այն ճանապարհով, որ նրանք ապրում են, նրանք կարող են սկսել օհնությունների ալիքը, որոնք ավելի կշատանան:

Այսպիսով, ի՞նչ կասեք մյուսների համար անշահախնդիր ծառայության միջոցով, այսօր որևէ հոգևոր վարժություն կատարելու մասին:

Սինթի Թաչ

Էլեն Ուայթի ժառանգության տնօրենի օգնական (թոշակի անցած)

ԱՄՆ

Թարգմանությունը` Մարինե Գաբրիելյանի

Steps to Christ Chapter(s) 8-9

One benefit of belonging to the family of God is our characters change; we grow up to be men and women in Christ Jesus. When we give our hearts to Christ and receive the life that He gives, we are born again. Fortunately, we can’t hasten the spiritual growth process by worrying about it!  Our growth in grace, our joy, our usefulness—all depend on our oneness with Christ.

As we give ourselves fully to God every morning, let this be our prayer: “Take me, O Lord, as wholly Yours.  I lay all my plans at Your feet.  Use me today in Your service.  Live with me, and let all my work be done to honor You.”

We should not make self the center of our thoughts, nor worry whether we shall be saved.  As we learn to talk and think of Jesus, we forget ourselves.  If we leave ourselves in His hands, He will give us power through Jesus to make sure that we win the battle against Satan.  

Here’s a little test of whether we’ve actually come to Christ and received Him: We want to tell everyone what a dear friend we have found in Jesus!  When we are filled with the joy of His Spirit, we must share it.  We have something wonderful to tell because we have learned that the Lord is good.

The humblest and poorest of the disciples of Jesus can be a blessing to other people.  They may not know that they are helping anyone.  But by the way they live, they may start waves of blessing that will get bigger and bigger. 

So how about getting some spiritual exercise today through unselfish service for others?  

Cindy Tutsch

Associate Director (retired), Ellen G. White Estate

United States

Ընթերցում 3

«Քայլեր դեպի Քրիստոս», գլուխներ 6-7

Շաբաթվա ընթերցանություն

Իմ սիրած հոգևոր երգերից մեկը «Ես ցանկանում եմ Իմ Տեր Քեզ ավելի շատ ճանաչել» հայտնում է իմ սրտի ճիչը: Իրոք, իմ հոգու խորքում, ես ցանկանում եմ լինել միաբան Աստծո հետ և Աստծո հետ ավելի խորը շփում ունենալ:

Վեցերորդ գլուխը խոսում է մեր սրտի հետ, փափագելու ճանաչել Աստծուն ավելի լավ, վայելել խաղաղությունը, որը միայն Աստված կարող է տալ, ճանաչել ներումը: Ի՞նչ կարող ենք անել Աստծո հետ միաբան և Աստծո նման լինելու համար:

Ենթադրենք դուք խոստովանել եք ձեր մեղքերը և ընտրել եք դուրս գցել դրանք ձեր կյանքից: Դուք որոշել եք նվիրվել Աստծուն: Այժմ գնացեք Նրա մոտ և խնդրեք Նրան, որ ձեզ լվանա մեղքերից: Խնդրեք Նրան, որ ձեզ նոր սիրտ և նոր միտք տա: Հետո հավատացեք, որ Նա դա անելու է, որովհետև Նա խոստացել է:

Կրկին ու կրկին այս գլուխը հիշեցնում է մեզ գեղեցիկ ճշմարտության մասին, որ Աստված ցանկանում է հավատանք, որ մեր մեղքերը ներելու Իր խոստումներն իրական են, նրանք մերն են: Պետք չէ սպասել, թե երբ ենք սուրբ զգալու: Ասի՜ր ինքդ քեզ «Ես հավատում եմ, որովհետև Աստված խոստացել է» (Մարկոս 11. 24): Դու ինչպես մի երեխա ես՝ ծնված Աստծո ընտանիքում, և Նա սիրում է քեզ, ինչպես սիրում է Իր սեփական Որդուն:

Յոթերորդ գլուխ մենք մի փոքրիկ հարցաշար ենք հայտնաբերում, որն օգնում է մեզ ճանաչել թե արդյոք ուղիղ ենք Աստծո հետ: Ո՞ւմ են պատկանում մեր սրտերը: Ո՞ւմ մասին ենք մենք մտածում: Ո՞ւմ մասին ենք սիրում խոսել: Ո՞ւմ է պատկանում մեր ամենաջերմ սերն ու լավագույն աշխատանքը: Եթե մենք իսկապես Քրիստոսինն ենք, մենք հաճախակի ենք մտածում Նրա մասին, և մեր բայրացակամ մտքերը Նրանն են: Մենք բերում ենք Նրա ոտքերի առջև ամեն ինչ որ ունենք և ինչ որ կանք: Մենք ցանկանում ենք լինել Նրա նման և մեր մեջ ունենալ Նրա Հոգին: Մենք ցանկանում ենք հետևել Նրա ճանապարհով և հաճելի լինել Նրան՝ ամեն ինչում:

Այնպես, որ հավատով և միայն հավատով ենք մենք կիսում Հիսուսի շնորհը: Եվ շնորհը հնարավոր է դարձնում օրենքին հնազանդվելը: Չնայած նրան, որ հնազանդությունը կարևոր է Աստծուն նմանվելու համար, այն պետք է լինի սիրո ծառայություն, շնորհին ի պատասխան, և դա չի նշանակում, որ մենք վաստակում ենք մեր սեփական փրկությունը: Մենք կարող ենք ընկնել, բայց Աստված չի շրջվում մեզանից կամ մեզ միայնակ թողնում:

Ալելուիա՜: Ինչպիսի՜ Աստված ունենք:

Սինդի Թուչ

Էլեն Ուայթի ժառանգության տնօրենի օգնական (թոշակի անցած)

ԱՄՆ

Թարգմանությունը` Մարինե Գաբրիելյանի

One of my favorite worship songs, “Lord, I want to know you more!” expresses my heart’s cry. Indeed, deep within my soul I want to be one with God and experience deeper relationship with Him.

Chapter six speaks to our hearts’ longing to know God better, to revel in the peace that only God can give, to know forgiveness. What can we do to be one with God and to be like Him?

Suppose you have confessed your sins and chosen to put them out of your life. You have decided to give yourself to God. Now go to Him and ask Him to wash away your sins. Ask Him to give you a new heart, a new mind. Then believe that He does this, because He has promised!

Over and over this chapter reminds us of the beautiful truth that God wants us to believe that His promises to forgive our sins are real, they are true, they are ours! We are not to wait to feel that we are made whole. Say to yourself, “I believe it. It is so, not because I feel it, but because God has promised” (Mark 11:24). You are as a child born into the family of God, and He loves you as He loves His own Son.

We find a little quiz in chapter seven that helps us know if we are right with God: Who owns our hearts? Whom are we thinking about? Whom do we love to talk about? Who has our warmest love and our best work? If we are truly Christ’s, we think often about Him, and our kindest thoughts are of Him. We have laid at His feet all we have and are. We want to be like Him and have His Spirit in us. We desire to follow His way and to please Him in everything.

Even so, it is through faith and faith alone that we share the grace of Christ. And grace makes it possible to obey His law. Although obedience is essential to our oneness with God, it must be a service of love, a response to grace, and not the means whereby we earn our own salvation.

We may fall, but God does not turn away from us or leave us alone. Hallelujah! What a God!

Cindy Tutsch

Associate Director, Ellen G.White Estate (retired)

United States

Ընթերցում 2

«Քայլեր դեպի Քրիստոս», գլուխներ 3-5

Շաբաթվա ընթերցանություն

1970 թվականին, ես մասնակցեցի Ամերիկայի Կոնեկտիկուտ նահանգում անկացված հարցմանը, որտեղ Մարկ Ֆինլիի ավետարանչական քարոզարշավն էր: Մենք ցանկացանք բացահայտել, թե այդ մի քանի առաջարկված թեմաներից, որը կլինի ավելի հետաքրքիր և օգտակար: Ի զարմանս ինձ, շուրջս բոլորն ընտրեցին «Ի՞նչ անել մեղավորության զգացումի հետ» թեման:

Այսօր շատերը շարունակում են հարցնել «Ինչպե՞ս կարող եմ խաղաղություն գտնել», «Ինչպե՞ս կարող եմ ազատվել մեղավորության զգացումից», «Ինչպե՞ս կարող եմ փրկվել»: Պետրոսը պատասխանեց այս բազմաթիվ հարցերին Գործք առաքելոց 2.38-ում, «Ապաշխարեցեք՝ և ձեզանից ամեն մեկը թող մկրտվի Հիսուս Քրիստոսի անունով»: Այն ապաշխարությունն է ընդունելի Աստծո կողմից, ով խորապես զղջում է, որ վիրավորել է Փրկչի սիրտը: Եսավը, Հուդան և փարավոնը ցանկանում էին միայն փախչել ապագա ցավից և կորուստից, նրանք ցավում էին, որ մեղքը բերել էր վատ արդյունքներ, բայց նրանք չէին ցավում բուն մեղքի համար:

Ճշմարիտ ապաշխարությունը պարգև է Աստծո կողմից: Ինչպես Դավիթն արեց Սաղմոս 51-ում, մենք նույնպես պետք է խնդրենք Աստծուն ուղիղ հոգի նորոգելու մեր մեջ, տալ մեզ մաքրություն և արդարություն փափագող սիրտ: Այսպիսի ապաշխարությունը անհասանելի է մեր սեփական ուժերով: Միայն Հիսուսը կարող է օգնել ճշմարիտ զղջալու մեր մեղքերի համար, և Նա փափագում է, որ մենք պարզապես Նրա մոտ գանք ինչպիսին որ կանք: Միայն Հիսուսի զոհաբերությամբ մենք կարող ենք փրկվել:

Հիսուսը պատրաստ է մեզ ազատել մեղքից ու մեղավորության զգացումից, բայց նա չի ստիպում մեզ: Նա մեզ չի քաշի Իր լուսավոր Արքայություն, հարվածելով կամ գոռալով: Յուրաքանչյուր միտումնավոր մեղք, յուրաքանչյուր Աստծո շնորհից հեռանալը կարծրացնում է մեր սրտերը: Եթե մենք չենք ցանկանում լինել ազատ, եթե մենք չենք ընդունելու Նրա հրաշալի շնորհը, էլ ի՞նչ կարող է անել Աստված:

Այդ ժամանակ սատանան գալիս է մեզ մոտ որպես մեղադրող: Բայց երբ նա գալիս է, ասելով, որ մենք չափազանց մեղավոր ենք փրկության հասնելու համար, մենք պետք է նայենք մեր Ազատարարին և խիզախորեն խոսենք Նրա իշխանության և բարության մասին: Երբ մենք նայենք Հիսուսին, Նա մեզ կփրկի: Մենք կարող ենք խոստովանել մեր հատուկ մեղքերը, և հավատանք, որ Հիսուսի միջոցով, մենք չենք մահանա, այլ կապրենք (Եզեկիել 33.15):

Կյանքը երկրի վրա կարճ է և անորոշ: Եկեք չուշացնենք Աստծո Սուրբ Հոգուն զիջելը: Մենք կարող ենք օգնել մեզ սիրել Նրան, և սիրել միմյանց:

Սինդի Թուչ

Էլեն Ուայթի ժառանգության տնօրենի օգնական (թոշակի անցած)

ԱՄՆ

Թարգմանությունը` Մարինե Գաբրիելյանի

In the 1970s, I participated in surveying neighborhoods in the U.S. state of Connecticut, where Mark Finley would preach an evangelistic series. We wanted to discover what topics, among several proposed, would be most interesting and helpful. To my surprise, nearly everyone chose the topic “What to do with guilt.”

Today, many still ask, “How can I find peace? How can I get rid of guilt? How can I be saved?” Peter answered those perennial questions in Acts 2:38, “Each of you must turn away from your sins.” The kind of repentance that is acceptable to God includes deep contrition for hurting the heart of our Savior. Esau, Judas, and Pharaoh only wanted to escape further pain and loss; they were sorry that sin had brought bad results, but they were not sorry for the sin itself.

True repentance is a gift from God. As David did in Psalm 51, we must also ask God to renew a right spirit within us, to give us a heart that longs for purity and righteousness. Repentance of this kind is beyond the reach of our own power. Only Jesus can help us feel truly sorry for our sins, and He longs for us to come to Him just as we are. Only through Christ’s sacrifice can we be saved.

Jesus is ready to set us free from sin and guilt, but He does not force us. He will not drag us, kicking and screaming, into His kingdom of Light! Every deliberate sin, every turning away from the grace of God, hardens our hearts. If we do not desire to be free, if we will not accept his wonderful grace, what more can He do for us?

At times Satan comes to us as an accuser. But when he comes, telling us we are too great sinners to ever be saved, we must look to our Redeemer and talk courageously of His power and goodness. As we look to Jesus, He will help us. We can confess our specific sins, and believe that because of Jesus, we will not die, but live (Ezekiel 33:15).

Life on earth is short and uncertain. Let’s not delay in yielding to the voice of God’s Holy Spirit! He can help us to love Him, and to love each other.

Cindy Tutsch

Associate Director, Ellen G. White Estate (retired)

United States

I accepted Jesus as my best Friend and Savior as a child, but in the teen years, He kind of got relegated to back-burner status. That all changed in my early twenties, when someone handed me a copy of Steps to Christ. I read that booklet through in one week, and it transformed my life! I’ve maintained that renewed relationship with Jesus virtually every day since by spending time in His presence, first in Scripture, and then a few pages from God’s messenger, Ellen G. White.

Chapters one and two remind us that God hopes to show His loving care for His children through the Bible, but also through the beautiful things of nature. Every yellow tulip, every fluffy white cloud, even the antics of our pets were created for our joy and to bring our thoughts close to God.

Thinking of God’s love makes us humble. As we study the real character of God and keep looking at the cross, we see God’s mercy, tenderness and forgiveness and are drawn to extend that mercy to others. When we recognize our need of a new heart and cry out for the power to change, like Jacob we will hear a message of comfort and hope.

Today, let’s remember the mercy of God and place ourselves in right relation to Him who loves us like no other. Then we shall be friends with the heavenly angels and feel at home with the Father and the Son, now and forever!

Cindy Tutsch

Ellen G. White Estate Associate Director (retired)

United States