Եկեք մի պահ վեր բարձրացնենք մեր գլուխները ու նայենք Բարձրյալին, հիշենք ով է նա. «Եհովա, Եհովա՝ Աստված ողորմած և գթած՝ երկայնամիտ և առատ ողորմությունով և ճշմարտությունով, որ հազարների ողորմություն ես անում, որ անօրենություն՝ հանցանք ու մեղք ես ներում» (Ելից 34.6-7):

«Աստծո գործը կատարյալ է, որովհետև նրա ամեն ճանապարհները իրավունք են. Աստված հավատարիմ է և անիրավություն չունի, արդար և ուղիղ է նա» Երկրորդ Օրինաց 32.4):

«Հեսուրունի Աստծո նմանը չկա, որ նստած է երկնքում քեզ օգնություն անելու համար՝ և իմ մեծ վայելչությամբ ամպերի վրա» (Երկրորդ Օրինաց 33.26)։

Իմ Աստված՝ ամենաարդար, ամենաողորմած, գթած, անսահման սիրո Աստված, մի՞թե քո կամքը բարին, հաճելին ու կատարյալը չէ («...որ դուք քննեք թե ի՞նչ է Աստծո կամքը՝ բարին, հաճելին և կատարյալը»։ Հռոմեացիս 12.2), մի՞թե կարող են իմ ընտրած ճանապարհները ավելի լավը լինել, քան քո պատրաստածը ինձ համար («Որովհետև իմ խորհուրդները ձեր խորհուրդները չեն, և ձեր ճանապարհները իմ ճանապարհները չեն, ասում է Տերը, այլ ինչպես որ բարձր է երկինքը երկրից, նույնպես էլ բարձր են իմ ճանապարհները ձեր ճանապարհներից, և իմ խորհուրդները ձեր խորհուրդներից»: Եսայիա 55.8-9), մի՞թե նույնիսկ իմ մտքերում ես կարող եմ ավելի վեր բարձրանալ, ինքան որ դու կարող ես և ուզում ես բարձրացնել ինձ («Դու նրան մեծարիր, և նա քեզ կբարձրացնի, նա քեզ կպատվի, երբ որ նրան գրկես»: Առակաց 4.8), մի՞թե քո միածին Որդուն տալով ցույց չտվեցիր, թե ինչի ես պատրաստ հանուն ինձ, ինչ սիրով ես ինձ սիրում («Որովհետև Աստված այնպես սիրեց աշխարհը, որ իր միածին Որդին տվեց, որ ամեն նրան հավատացողը չկորչի, այլ հավիտենական կյանք ունենա»։ Հովհաննես 3.16):

Տեր, ներիր, որ հաճախ իմ կամքն եմ փնտրել, ներիր, որ գուցե սրտումս ինչ-որ տեղ թաքուն քեզ ամբողջովին չեմ վստահել: Օգնիր, որ այսուհետ, քեզ անմնացորդ վստահելով՝ քեզ հանձնեմ կյանքս ու միշտ փնտրեմ քո կամքը:
«Ինչո՞ւ ես տրտում, ով իմ անձը, ինչո՞ւ ես շփոթված ինձանում. Աստծուն հուսացիր, որովհետև էլ կգոհանամ Նրանից, որ իմ երեսի փրկությունն է և իմ Աստվածն է» (Սաղմոս 42.11)։

Լիլիթ Հայրապետյան

- Մեկ վայրկյան,- ընդհատում է նրան Սոկրատեսը,- իսկ մաղե՞լ ես արդյոք ասելիքդ երեք մաղով:

- Ի՞նչ մաղ,- զարմանում է այցելուն:

- Ճշմարտության: Այն ինչ ուզում ես ասել, ճշմարտությո՞ւն է:

- Դե… չգիտեմ… ես այդպես եմ լսել:

- Փաստորեն դու չգիտես` ճի՞շտ է դա, թե` ոչ: Իսկ երկրորդ` բարության մաղով մաղե՞լ ես ասելիքդ: Այն, ինչ ուզում ես պատմել իմ ընկերոջ մասին, բարի՞ է, թե` ոչ:

- Հավանաբար, ոչ:

- Այդպես… Ուրեմն դու ուզում ես ինչ-որ վատ բան ասել ինձ ընկերոջս մասին և համոզված չես, որ դա ճիշտ է: Այդ դեպքում մաղենք ասելիքդ ևս մի մաղով: Դա անհրաժեշտության մաղն է: Արդյոք անհրաժե՞շտ է, որ ես դա իմանամ:

- Ո՛չ … Ամենևին անհրաժեշտ չէ:

- Ուրեմն պարզեցինք, որ քո ասելիքը զուրկ է ճշմարտությունից, բարությունից և անհրաժեշտությունից:
Հիմա ասա՛ խնդրեմ` իմ ինչի՞ն է պետք քո բերած լուրը:

Պատրաստեց` Լիլիթ Հայրապետյանը

Բայց ահա այս որոնումների մեջ գտնում են մի գրություն՝ հետևյալ նախադասությամբ՝ «Իմ աշխատանքային երեսուն տարիների ընթացքում ես ոչ մի անգամ քաջալերանքի խոսք չլսեցի»…

Բոլորն էլ ցանկանում են քաջալերված ու գնահատված լինել:
Այնպես որ, մեզնից յուրաքանչյուրը պետք է «իր հետ վերցնի» քաջալերանքի իր պարգևը և տանի ամենուր: Հատկապես այն շատ օգտագործեք ձեր տներում:

Նույնիսկ երբ Հիսուսը բժշկեց տասը բորոտներին, և միայն մեկը վերադարձավ շնորհակալություն հայտնելու, Նա հարցրեց՝ «Որտե՞ղ են այն մնացած ինը»:

Մարդի՛կ, քաջալերե՛ք միմյանց, շնորհակալությո՛ւն հայտնեք, օգնե՛ք, ժպտացե՛ք, գրկե՛ք, ուշադի՛ր լսեք, երբ խոսում են ձեզ հետ:

Մի՛ մոռացեք ամեն օր ժպտալ մարդկանց, որ նրանք էլ ժպտան ձեզ և ուրիշներին:

Պատրաստեց` Լիլիթ Հայրապետյանը

– Տեսեք, – ժպիտով սկսեց ֆերմերը, – քամին իմ դաշտերից ծաղկափոշին տեղափոխում է դեպի հարևանների դաշտերը, և հակառակը։ Եթե հարևաններիս մոտ տեսակը ավելի վատը լինի, քան իմը, ապա շուտով իմ տունկը նույնպես կկորցնի իր որակը։ Եթե ես լավ երգիպտացորեն եմ տնկում, պետք է հոգ տանեմ նաև իմ հարևանների համար և օգնեմ նրանց տնկելու նույնը։ Իսկ թե մեզանից յուրաքանչյուրը ինչպես կխնամի իր տունկը, դա արդեն ուրիշ հարց է։

Այսպես է պատահում նաև մեր կյանքում։ Նա, ով ցանկանում է լինել հաջողակ և երջանիկ, պետք է հոգ տանի շրջապատողների համար և օգնի նրանց հասնել իրենց նպատակին։ Ով ցանկանում է բարեկեցիկ ապրել, պետք է նպաստի մյուսների բարեկեցությանը։ Չէ որ, երբ քեզ շրջապատողները լավ են ապրում, դու ինքդ լավ ես լինում։ Մենք` մարդիկս, կախված ենք միմյանցից այս մեծ աշխարհում։

Պատրաստեց` Հերմինե Բեժանյանը

Ըստ համընդհանուր կարծիքի՝ փողը իշխանություն է, բայց քրիստոնեական տեսակետից սերն է իշխանությունը: Այս սկզբունքի մեջ գործում են մտավոր և հոգևոր ուժերը:

Մաքուր սերն օժտված է բարին արարելու հատուկ ուժով և բարությունից բացի ոչինչ չի կարող անել: Այն վերացնում է կռիվները և տառապանքները և իսկական երջանկություն է բերում:

Հարստությունը հաճախ փչացնում է մարդկանց և նրանց կործանման տանում, ուժը կարող է վնաս պատճառել, բայց ճշմարտությունն ու բարությունը մաքուր սիրո հատկանիշներն են:

Սերգեյ Ղահրամանյան

Ձմեռային արձակուրդների ընթացքում նա կտրուկ փոխել է իր առաջնահերթությունները կյանքում։ Նա որոշել է հետևել Աստծո բոլոր պատվիրաններին և միանալ Յոթերորդ օրվա ադվենտիստների եկեղեցուն։

«Ես հետևանքներից չեմ վախենում։ Երբ ես որոշում կայացրի, գիտեի, որ ինչ-որ հետևանքներ անպայման կլինեն, հատկապես ֆուտբոլում։ Շատերի համարը դրամները կյանքում ամենակարևորն են։ Բայց ինձ համար դրանք այնքան էլ կարևոր չեն։ Ես որոշել եմ սրտիս կանչին հետևել։

Իմ հավատի փոփոխությունը ինձ ավելի լավ մարդ, ամուսին, հայր, նույնիսկ պրոֆեսիոնալ է դարձրել։ Ես երկար եմ Աստվածաշունչն ուսումնասիրել և հասկացել եմ, թե ինչքան կարևոր է շաբաթը Աստծուն նվիրելը։ Ես կարող էի այդ մասին մոռանալ և մտածել միայն աշխատանքի մասին, բայց ես որոշեցի վստահել սրտիս»,- հայտարարել է Վիտորը։

Պավել Սարգսյան

Չպետք է կամենանք մեր հույսը և ապագան «Նյութական Հայաստան» գաղափարի վրա հիմնել, այլ պիտի տենչանք ու աշխատենք «Հոգևոր Հայաստանի» համար:

Այդ հոգևոր Հայաստանի կառուցումը ծանր ու տևական աշխատություն է պահանջում, անթիվ կյանքերի տոկուն հավատ և գիտակցություն, անարյուն, բայց ազնիվ, գուցե ավելի դժվար, ավելի ահավոր զոհաբերում, քան արյունի զոհաբերումը:

Քննեցե՛ք ձեր սիրտը և նայեցե՛ք, թե կա՞ արդյոք այնտեղ հավատ, որով պիտի կենդանանա մեր այդ հոգևոր Հայաստանը. եթե չկա, ապա զուր են ձեր ջանքերը նյութական Հայաստանի համար… Նա չի կենդանանա, նա հոգով միայն կարող է կենդանի լինել:

Ես հավատում եմ, կլինի հոգևոր Հայաստանը, կենդանի կլինի մեր հայրենիքը, ուրեմն կենդանի կլինի և այն Հայաստանը, որի համար մեր ժողովուրդը թափում է այսօր իր արյունը:

Վահան Տերյան

Պատրաստեց` Ազնիվ Սարգսյանը

Իսկ մենք ինչ ենք տեսնում, երբ Հիսուսը մեզ հետ է։ Մենք տեսնում ենք սեր, ջերմություն, օրհնություն, կարեկցանք և ներում։ Մենք տեսնում ենք Աստծուն, Ով դարձավ մեզանից մեկը և Ով չի հետապնդում Իր անձնական երջանկության մասին հոգալու նպատակը, այլ ձգտում է որքան կարելի է շատ երջանկություն տալ մեզ։

Մենք տեսնում ենք Նրան, Ով կարծես թե մեզ ասում է. «Դուք կարող եք միայն կարիքի մեջ հիշել Ինձ։ Դուք կարող եք համոզել աշխարհին, որ Ինձ հետ եք, բայց ընդդիմանալ Ինձ։ Դուք նույնիսկ կարող եք մերժել, արհամարհել, չնկատել Ինձ։ Դուք կարող եք հաստատել, որ Ես գոյություն չունեմ։ Դուք կարող եք օգտագործել այն շունչը, որ Ես տվել եմ ձեզ, որ անիծեք Ինձ։ Դու կարող եք ձեր ուժերը միացնել իմ երդվյալ թշնամու հետ, որպեսզի զրպարտեք Իմ անունը։ Դուք կարող եք թքել Իմ երեսին և խաչել Ինձ երկնքի և երկրի միջև։ Բայց դուք մեկ բան չեք կարող անել. դուք չեք կարող ստիպել Ինձ, որ Ես չսիրեմ ձեզ»։

Պատրաստեց` Հերմինե Բեժանյանը

- Ախր, չէ՞ որ խոստացել էիր ինձ շատ բարիքներ երկրային կյանքում, ինչո՞ւ ոչինչ չկատարվեց: Ես ողջ կյանքս ապրեցի միայնակ, դժբախտ ու աղքատ: Ինչո՞ւ խաբեցիր ինձ:

- Այն ամենը, ինչ ասել էի քեզ երազում, ճիշտ էր,- պատասխանում է հրեշտակը,- սակայն ի՞նչ արեցիր դու. հիշո՞ւմ ես, երբ քո քաղաքում ուժեղ ջրհեղեղ էր, դու հապճեպ հեռացար մի ապահով վայր: Եթե դու գնայիր ու օգնության ձեռք մեկնեիր մարդկանց, շատ կյանքեր կփրկեիր, այդ թվում՝ քո քաղաքապետին, ով կօգներ քեզ հաջողակ գաղափարներ զարգացնելու գործում: Դու կկարողանայիր բացահայտել տաղանդներդ և ունակություններդ, իսկ հետագայում բարձր պաշտոն կզբաղեցնեիր:

Իսկ հիշո՞ւմ ես, թե ինչպես էիր ապրում մի անշուք տան մեջ ու ծուլանում էիր ինչ-որ բան վերանորոգել: Եթե վերանորոգում սկսեիր, դու կգտնեիր պատերի մեջ հինավուրց գանձեր ու շատ հարուստ կդառնայիր:

Իսկ հիմա հիշիր այն գեղեցիկ աղջկան, ում հանդիպում էիր ամեն օր աշխատանքի գնալիս: Նա քեզ դուր էր գալիս, այնպես չէ՞… և դու նրան` նույնպես... Եթե հպարտությունդ մի կողմ դնեիր, մոտենայիր նրան ու ծանոթանայիր, ապա դուք երջանիկ ընտանիք կկազմեիք ու երեխաներ կունենայիք:

Սակայն դու ոչինչ չարեցիր, որպեսզի կատարվեին իմ ասածները քո կյանքում:

Պատրաստեց` Լիլիթ Հայրապետյանը