«Եզի դունչը չկապես կալ կասելիս»։ Դունչը կապելը կենդանուն արգելում էր ուտել աշխատելու ընթացքում։ Այս օրենքը խրախուսում է բարությունը և ուշադրությունը կենդանիների նկատմամբ։ Հետագայում Պողոս առաքյալը այս օրենքը օգտագործեց որպես օրինակ ավետարանի ծառայողների աջակցության համար (տե՛ս Ա Տիմոթեոս 5.17-18):

«Մախաղումդ տեսակ-տեսակ քարեր չլինեն՝ մեծ և պզտիկ»։ «Տեսակ տեսակ կշռաքարեր՝ և տեսակ տեսակ չափեր՝ երկուսն էլ զզվելի են Տիրոջը» (Առակաց 20.10):

Արդյոք մենք օգտագործո՞ւմ ենք տարբերվող կշիռներ և տարբեր չափեր մեր կյանքում։ Մենք որևէ «երկակի չափանիշ» չե՞նք օգտագործում մարդկանց հետ մեր փոխհարաբերություններում։ Կա՞ արդյոք որևէ բողոք մեզնից։ Արդյոք մենք փորձո՞ւմ ենք դժվար ապրել մի որոշակի ապրելակերպով, չնայած մեր ֆինանսական դժվարություններին, այնպես որ մարդիկ տպավորվեն դրանից։

Արդյոք մենք ներկայանում ենք որպես լավ հավատացյալ դրսում, իսկ տանը չենք դրսևորում լավ օրինակ։ Մենք պարզապես դատարկախոսներ և չկատարողներ չե՞նք արդյոք։ Արդյոք մենք հաճախ ենք տեսնո՞ւմ փուշը մեր եղբոր աչքի մեջ, չկարողանալով տեսնել գերանը մեր աչքի մեջ։

Եկեք վերլուծենք մեր սրտերը տեսնելու համար ունենք արդյոք ինչ-ինչ տարբերվող կշիռներ է մեր մեջ։ Եկեք անկեղծ ձգտմամբ ձերբազատվենք ամեն երկակի ստանդարտից։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 25

“You shall not muzzle an ox while it treads out the grain.” Muzzling kept the animal from eating while it worked. This law encouraged kindness and consideration for animals. Later on the Apostle Paul used this law as an analogy for the supporting of gospel ministers (see 1 Timothy 5:17-18). “You shall not have in your bag differing weights, a heavy and a light.” Differing weights and differing measures—the LORD detests them both (see Proverbs 20:10).

Do we use differing weights or differing measures in our lives? Do we have any "double standards" in our dealings with people? Is there any pretense in us? Do we try hard to live a certain lifestyle in spite of our finances so that people will be impressed? Do we appear to be good believers outside while at home we do not set a good example? Are we just talkers and not doers? Do we often look at the grain of dust in our brother's eye, failing to see the plank in ours?

Let us analyze our hearts to see if we have any kind of differing weights in us. Let us honestly seek to get rid of any double standards.

John Ash 
Chinese Union Mission
Hong Kong

Աստված ասում է Մաղաքիա 2.16-ում. «Ես ատում եմ ամուսնալուծությունը»: Եվ Հիսուսը նշեց, որ Մովսեսի թույլատությունը ամուսնության հարաբերությունները ավարտել ամուսնալուծությամբ պայմանավորված էր նրանց քարսրտությամբ, և ապա ավելացրեց, որ սկզբում այդպես չէր։

Իրականում կան ամուսնալուծության մի քանի այլ օրինական պատճառներ ևս, բացի սեռական անբարոյականությունից (տե՛ս Ա Կորնթացիս 7.15, Ելից 21.10-11, 26-27)։ Բայց կարևոր է ի նկատի ունենալ, որ երկուսն էլ` թե՛ Մովսեսը, և թե՛ Հիսուսը ամուսնալուծությունը հստակ կապում են Աստծո հետ հաղորդակցության բացակայության հետ։

Այս գլխի մնացած մասի առավել վառ առանձնահատկությունն են տարբեր օրենքները, որոնք ցույց են տալիս, թե ինչպես է Աստված շատ մտահոգված հասարակությունից մեկուսացված մարդկանց` հատկապես աղքատների, կարիքավորների, օտարերկրացիների, օտարների, որբերի ու այրիների մասին։

Օրենքը բերքի մասին նկարագրում է բարեգործության աստվածաշնչյան ձևը. աղքատներին հնարավորություն տալ աշխատելու, թողնելով ձեր ավելորդ ընկած հացահատիկը նրանց համար, չհավաքել այն ամենը, ինչը արդարացիորեն ձերն է, բայց ինչ որ բան թողնել աղքատներին և օտարերկրացիներին։

«Սիրելի Աստված, մեզանից շատերը դաշտեր և այգիներ չունեն մեր օրերում, ուստի օգնիր մեզ գտնել ճանապարհը առատաձեռնության սկզբունքը իրականացնելու»։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 24

God says in Malachi 2:16, “I hate divorce.” And Jesus pointed out that Moses’ permission even to end the marriage relationship by divorce was only allowed because of “the hardness of your hearts…” and then He added, “but from the beginning it was not so.” Actually there are some other legitimate reasons besides sexual immorality (see 1 Corinthians 7:15; Exodus 21:10-11, 26-27). But it is important to keep in mind that both Moses and Jesus clearly laid the blame for divorce on a lack of relationship with God.

The most striking feature about most of the miscellaneous laws in the remaining portion of this chapter is how God is very concerned about societies’ marginalized people, especially the poor, the needy, aliens and strangers, the fatherless, and widows. The law of gleaning describes the Bible's form of welfare: give the poor an opportunity to work, leave your excess fallen grain for them, don't take everything that is rightfully yours, but leave something for the poor and the aliens.

“Dear God, most of us don't have fields and vineyards nowadays, so help us to find a way to implement the principle of generosity.”

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong

Այն, ինչ գրված է այս հատվածում, ընդարձակված տարբերակն է այն սանիտարական ու մաքրությանը վերաբերվող կանոնների, որոնք Իսրայելին տրվել էին Ղևտացոց 15 գլխում։ Բայց նկատեցի՞ք արդյոք, թե ինչու Մովսեսը տվեց դրանք։ «Որովհետև քո Եհովա Աստվածը ման է գալիս քո բանակի մեջ, որ քեզ ազատի և քո թշնամիները քո ձեռքը մատնի։ Ուրեմն քո բանակը մաքուր լինի․․․» (համար 14)։

Մենք միշտ հիշում ենք Ենովքին՝ որպես մեկը, ով քայլում էր Տիրոջ հետ, և դա այդպես է։ Բայց հազվադեպ ենք խոսում այն մասին, որ տիեզերքի մեծն Աստված Ինքն էր ցանկանում քայլել Ենովքի հետ։ Եվ Աստված սա ավելի ցայտուն ցույց տվեց, երբ Հիսուսը եկավ այս աշխարհ՝ որպես «Էմանուել, որը թարգմանվում է՝ Աստված մեզ հետ է»։

Նկատե՞լ եք արդյոք, որ երբ երկուսը կանոնավոր կերպով քայլում են միասին, նրանք կամ հիմնում են, կամ էլ պահպանում են արդեն գոյություն ունեցող հիանալի փոխհարաբերությունները։ Ենովքը «ուսումնասիրել է Աստծո բնավորությունը հատուկ նպատակով։ Նա չէր գծում իր սեփական ընթացքը, այլ փորձում էր իրեն համապատասխանեցնել աստվածային նմանությանը» (Էլեն Ուայթ, ԱՄ 1 հատոր 1087)։

«Սիրելի Աստված, Մովսեսի նման իմ միակ ցանկությունն է, որ ցույց տաս Քո փառքը (բնավորությունը)։ Եվ օգնիր ինձ մաքրել իմ կյանքի անկարգ և կեղտոտ բնագավառները»։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Իրինա Գաբրիելյանի

Deuteronomy 23

What is written here is an extension of the rules for sanitation and cleanliness given to all Israel in Leviticus 15. But did you notice the reason Moses gives for these rules? “For the Lord your God walks in the midst of your camp, to deliver you and give your enemies over to you; therefore your camp shall be holy…(v.14)."

We often refer to Enoch as the one who walked with God, and so he did. But what we seldom talk about is that the great God of the universe was Himself willing to walk with Enoch. And God made this so strikingly clear when Jesus came to this earth as “Immanuel, which is translated, ‘God with us.’”

Have you noticed that when two people regularly walk together that either they are establishing or they are maintaining a wonderful relationship? Enoch “studied the character of God to a purpose. He did not mark out his own course. He strove to conform himself to the divine likeness (EGW, 1BC 1087)."

“Dear God, like Moses my only wish is, Show me your glory [character]. And  help me to clean up the disorderly and unclean areas of my life.”

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong

Այս հատվածը նկարագրում է այն երկու հիմնական վայրերը, որտեղ իսրայելացի կույսը կարող էր սեռական ոտնձգության ենթարկվել. դաշտում կամ ամայի վայրում` քաղաքից դուրս: Եթե կինը քաղաքում էր, ապա շրջապատված էր մարդկանցով, ովքեր պետք է օգնության գային։ Այս մշակույթի արական իշխանության պայմաններում, եթե նա լուռ էր մնում, նրանք, ովքեր պատասխանատու պաշտոններ էին զբաղեցնում, պետք է ենթադրեին, որ նա պատրաստակամորեն է համաձայնվել այդ գործողությանը:

Դրամատիկ տարբերություն կար այս օրենքից այն դեպքում, երբ կինը սեռական ոտնձգության էր ենթարկվում մեկուսի վայրում։ Եթե հնարավորություն կար, որ որևէ մեկը լսեր նրա օգնության աղաղակները, ապա նա ավտոմատ կերպով անմեղ էր ճանաչվում և ազատվում պատժից։ Ի տարբերություն այդ օրերի շատ օրենքների, Իսրայելի օրենքները սեռական հարձակման վերաբերյալ չէին պահանջում վկաներ, որպեսզի ապացուցվեր անմեղությունը:

Հին Կտակարանի շատ այլ կանոնների նման, այս գլուխը վկայում է Մեկի մասին, Ով հաշվել է մեր գլխի մազերը: Մշակույթի մթության մեջ, որտեղ բավարար չափով չեն արժևորում կանանց որպես Աստծո արարածների, և որտեղ տղամարդկանց խոսքը սովորաբար համարվում է ավելի հեղինակավոր, քան կանանցը, Աստված պաշտպանել է կանանց և պատվիրել, որ նրանք պաշտպանված լինեն և հավատան:

Նիկոլ Փարկեր

Հարավային ադվենտիստական համալսարան

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 22

This passage describes the two main locations in which an Israelite virgin might be sexually violated: in the village, or in a deserted area outside of the city. If a woman was in the city, she was surrounded by men who would jump to her aid.  Within this culture of male guardianship, if she were silent, those in responsible positions would assume that she had willingly agreed to the act.

This is a dramatic contrast to the law regarding a woman being sexually violated in an isolated place. If there were a chance that no one would have heard her cries for help, she was to be automatically assumed innocent, and exempted from punishment. In contrast to many of the laws in those days, the Israelite law regarding sexual assault did not require witnesses to prove innocence.

Like many other rules in the Old Testament, this chapter evidences the character of the One who numbers the hairs of our heads. In the midst of the darkness of a culture that did not sufficiently value women as God’s creatures, and where men’s word was usually considered more authoritative than women’s, God defended women and commanded that they be protected and believed.

Nicole Parker
Southern Adventist University

«Սուրբ» բառի եբրայերեն և հունարեն թարգմանությունները փոխանցում են «լինել առանձնացված» միտքը: Առանձնացվել ինչի՞ց: Աշխարհից, իհարկե: Ասվում է, որ «մենք աշխարհում ենք» (Հովհաննես 17.11), բայց մենք չպետք է լինենք «աշխարհից» (Հովհաննես 17.16):

Հետևաբար զարմանալի չէ, որ Աստված դեռևս հետաքրքրված է մեր կյանքի փոքրիկ մանրամասներով: Իհարկե, ժամանակները փոխվել են վերջին 3000 տարիների ընթացքում, երբ Մովսեսը թվարկեց կենսակերպի այս մանրամասները, այնուամենայնիվ կան սկզբունքներ, որոնք կարող են հարմարեցվել և կիրառվել մեր օրերում: Մենք կարող ենք և պետք է լինենք «սուրբ» մարդիկ:

Օրինակ, պատերազմի արդյունքում գերի տարված «գեղեցիկ» կանանց կարող էին պահել և նրանց հետ ամուսնանալ: Բայց նրանք չպետք է լինեին խոստացված երկրի բնիկ բնակիչներ: Կանոնները ցույց էին տալիս, որ պատերազմի արդյունքում գերի տարված կանանց պետք է ներգրավեին հասարակության մեջ և վերաբերվեին արժանապատվությամբ ու հարգանքով:

«Թանկագին Աստված, օգնիր ինձ այսօր վերաբերվելու մարդկանց հարգանքով և արժանապատվությամբ՝ միշտ թույլ տալով նրանց ազատորեն արտահայտելու իրենց անհատականությունը»։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Զավեն Գաբրիելյանի

Deuteronomy 21

The Hebrew and Greek words for holiness convey the idea “to be set apart.” Set apart from what? The world, of course. We are told that we are "in the world" (John 17:11) but that we are not to be "of the world" (John 17:16).

Therefore it is no wonder that God is still interested in the little details of our lives. For sure, times have changed over the last 3000 years since Moses enumerated these details of living, and yet there are principles that can be adapted and applied to our day. We can and should be a “holy” people.

For instance: “Beautiful” female captives resulting from war could be kept and married. But they were not to be from the original inhabitants of the Promised Land. The rules show that female captives resulting from war were to be assimilated into society and treated with respect and dignity.

“Dear God, help me today to treat all people with respect and dignity, always allowing for them to freely express their individuality.”

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong

Շատ մարդիկ նայելով Հին Կտակարանի մեծ մասին՝ մասնավորապես այս գլխին, զարմանում են, թե արդյո՞ք Աստված կողմ է պատերազմին, թե՞ դեմ: Պատերազմները Աստծո ծայրահեղ միջոցներն են, որը արտացոլում է մարդու ընկած վիճակի խորությունը:

Պատերազմները մարդկային եսասիրության, ագահության, հպարտության և մրցակցային հոգու դրսևորումն են, որ պատմության ընթացքում պատճառել են անասելի տառապանքներ: Աստված ատում է պատերազմը, և այս գլխում Նա տալիս է ուղեցույց՝ նվազեցնելու վատ արդյունքները:

Մեր շուրջը երկար ժամանակ պատերազմներ են ընթանում: Երկնքում Աստծո կառավարության և բնավորության նկատմամբ Արուսյակի կողմից առաջացրած բախումը միակ ճանապարհն է հասկանալու թե ինչպիսին է Աստված, և տեղադրելու երկրային պատերազմը այդ համատեքստում: Սատանան վտարվեց երկնքից առաջին և մեծագույն պատերազմի ժամանակ (Հայտնություն 12.7-10):

Երկրորդ էական ճակատամարտը, որի ժամանակ սատանան պարտվեց` խաչի մոտ էր, երբ նա չկարողացավ հաղթել Հիսուսին: Վերջին նշանակալի պատերազմը կմղվի Աստծո պատվիրանները պահող մնացորդի նկատմամբ: Արդյունքում, Աստված և Նրա ժողովուրդը կհաղթեն, իսկ սատանան կպարտվի:

Միգուցե մենք պատերազմի չենք գնում, բայց մենք պետք է վերացնենք բոլոր այն վրեժը, որ աննկատելիորեն ներթափանցում է մեր վարքի մեջ:

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Զավեն Գաբրիելյանի

Deuteronomy 20

Looking at a lot of the Old Testament and specifically this chapter causes many people to wonder whether God is for war or against it. Principles of warfare are God’s emergency measures that reflect the depths to which humanity has fallen.

Wars are the ultimate manifestation of man's selfishness, greed, pride, and competitive spirit and have caused untold suffering throughout history. God hates war but in this chapter He gives guidelines to diminish some of the sad results.

Wars have been around for a long time. The controversy that was started in heaven by Lucifer against the character and government of God is the only way to understand what God is like and to put earthly warfare into context. Satan was expelled from heaven during the first and greatest of all wars (Revelation 12:7-10).

The second significant battle that Satan lost was at the cross where he could not overcome Jesus. The final significant battle will be waged against God’s commandment-keeping remnant. The result? God and His people triumph. Satan is the loser.

Maybe we don’t go to war, but we do need to eliminate all revenge that creeps unsuspectingly into our behavior.

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong

Մովսեսը պատվիրեց Ղևտացիներին տրված ընդհանուր 48 քաղաքներից հիմնել ապաստանի 6 քաղաքներ: Ապաստանի քաղաքներն այնպիսի վայրեր էին, ուր կարող էր փախչել նա, ով պատահաբար մարդ էր սպանել: Քաղաքը փախստականին ապաստան էր տրամադրում` ապահովելով կացարանով և պաշտպանությամբ մինչ դատավարությունը, որը որոշելու էր նրա մեղավորությունը կամ անմեղությունը:

Եթե քաղաքի ծերերի դատավարության ժամանակ որոշվում էր, որ մահը անզգուշության հետևանք էր և ոչ մի միտում չկար դրանում, ապա փախստականը թույլտվություն էր ստանում քաղաքում մնալ առանց վախի կամ մահացածի հարազատների վրեժի վտանգի:

Ապաստանի քաղաքներն արտացոլում էին անձամբ Աստծուն: Սաղմոս 46.1-ում գրված է. «Աստված մեզ համար ապավեն է և զորություն, նեղությունների մեջ Նա շատ օգնական գտնվեց»: Սաղմոսներում ավելի քան 15 անգամ գրված է, որ Աստված մեր ապավենն է:

Ապաստանի հնագույն քաղաքներն օգնում էին անմեղներին` նրանց, ովքեր անզգուշաբար սպանել էին որևէ մեկին, սակայն յուրաքանչյուր մեղավոր անձնավորություն այսօր կարող է գալ Հիսուսի մոտ` անկախ մեղքի տեսակից:

«Սիրելի Տեր, մենք մեղավոր ենք: Մենք խոստովանում ենք դա: Շնորհակալ ենք այն ապաստանի համար, ուր կարող ենք մենք գալ: Քեզանում ենք մենք փնտրում ներում և սրբագործում» (Ա Հովհաննես 1.9):

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Մարիամ Ա. Սարգսյանի

Deuteronomy 19

Moses was commanded to establish six cities of refuge from the total of 48 cities given to the Levites. The cities of refuge were places to flee for a person who had accidentally killed another. The city provided asylum to the fugitive by sheltering and protecting him until a trial could be held to determine his guilt or innocence.

If, in the judgment of the city elders, the death had occurred accidentally and without intent, the man was allowed to stay there without fear of harm or revenge by the dead man's relatives.

The cities of refuge are reflective of God Himself. In Psalm 46:1 it says, "God is our refuge and strength, a very present help in trouble." More than fifteen other times, the Psalms speak of God as our refuge.

The ancient cities of refuge only helped the innocent—those who killed someone accidentally—but every guillty person can come to Jesus, whatever the sin.

"Dear God, we are guilty. We admit it. Thank you for being an accessible refuge that we can flee to. In you we seek pardon and cleansing." (I John 1:9)

John Ash

Chinese Union Mission

Hong Kong

Քահանաները և Ղևտացիները, այսինքն` Ղևիի ցեղը, այլ ցեղերի պես հողատարածքներ չէին ստացել: Նրանք ժամանակ չունեին հողագործության համար: Նրանք պետք է կենտրոնանային ծառայության վրա և Աստծուն անվերապահորեն վստահեին: Ինչո՞ւ: Որովհետև «Տերը նրանց ժառանգությունն է»: Դասը հետևյալն է. նրանք, ովքեր այսօր ընդգրկված են ծառայության մեջ` չպետք է թույլ տան աշխարհային գործերին չեղել իրենց ուշադրությունը:

Բոլոր տեսակի կախարդությունները և մոգությունները խիստ արգելված էին (տե’ս Ղևտացոց 19.26,31): Ներկայումս չար ուժերը դեռևս փորձում են տղամարդկանց և կանանց ներգրավել իրենց կախարդական հիմունքների մեջ: Նույնիսկ արտաքինից անվնաս հետաքրքրությունը մարդկանց կարող է գցել այնպիսի իրավիճակի մեջ, որ մինչ կհասկանան, թե ինչ է կատարվում` կարող են հայտնվել չարի ուժերի ազդեցության ներքո և չեն կարող ազատվել առանց աստվածային միջամտության:

Մովսեսը խոսում էր մեկ այլ մարգարեի մասին, ով մի օր կհետևի իրեն: Ակնհայտ էր, որ թե այն ժամանակ, թե Հիսուսի օրերում Նա արտասովոր մարգարե էր: Նա կլիներ Մովսեսի պես Աստծո երեսը ուղղակիորեն տեսած «մարգարե» (Երկրորդ Օրինաց 34.10): Գործք 3.22-23-ը առանձնահատուկ մեջբերում է Երկրորդ Օրինացի այս հատվածը` հայտարարելով, որ Հիսուսը Մովսեսի կողմից խոստացված «մարգարեն» է:

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Մարիամ Ա. Սարգսյանի

Deuteronomy 18

The priests and Levites, that is, the tribe of Levi, did not receive any land allotments like the other tribes did. They did not have time for farming. They were to focus on ministry and trust God implicitly. Why? Because "the Lord is their inheritance." The lesson remains: Those involved in ministry today should not let secular affairs distract them.

All occult and magic practices were strictly forbidden. (see also Leviticus 19:26,31) Nowadays evil forces still try to draw men and women on to their enchanted grounds. Even apparently harmless curiosity will place people in such a position that before they know what is happening, they may become controlled by the powers of evil and cannot escape without God’s intervention.

Moses talked about another prophet that someday would follow him. It was clearly understood then and even in Jesus' time that this was not just an ordinary prophet. It would have to be a "prophet" with direct access to God like Moses had (Deuteronomy 34:10). Acts 3:22-23 specifically quotes this Deuteronomy passage, stating that Jesus was “that prophet” promised by Moses.

John Ash

Chinese Union Mission

Hong Kong

Ոմանց համար սկզբում կարող է թվալ, որ Աստված խստորեն է գործ ունենում նրանց հետ, ովքեր գնացել և պաշտել են օտար աստվածների ու երկրպագել նրանց: Սակայն նման գործողությունները պետք է հասկանալ Աստծո հետ Իսրայելի ուխտի համատեքստում:

Բացի այդ, Աստված հաստատեց զսպող եւ հավասարակշռող բաներ, ինչպիսիք են. «երկու կամ երեք վկաներ» (համար 6) և օգնությունը քահանաներին ու ղևտացիներին ( համար 9)։ Բայց բաց չթողնենք 9-րդ համարը. «դատաստանի վճիռը»։ Բոլոր վճիռները պետք է հստակորեն հիմնվեին Աստծո գրված օրենքների վրա։

Աստծո հանձնարարականը թագավորի կապակցությամբ հետևյալն էր. չբազմացնել (չկուտակել) ձիեր, կանանց և ոսկի։ Սողոմոնի գահակալումը միապետության ոսկե դարաշրջանն էր, բայց նա խախտել էր դա բազմապատկելով բոլոր երեքն էլ, և պատմությունը արձանագրում է այն անկման խորության մասին, որը նա ունեցավ։ Սակայն, երբ նա արդեն հոգնած, ծեր և անմիտ թագավոր էր, Աստված եկավ Սողոմոնի մոտ և նրան պատվիրեց Ժողովող գիրքը գրել։

Թեև կան որոշ բացասական տարրեր ողջ գրքում, ոչինչ ավելի տպավորիչ չէ, քան Աստծո այն պատկերը, որ մեզ վրա թողնում է Աստված, ով երբեք չի մտապահում մեր անցյալի անկարգ կյանքը։ Նա դեռ սիրում է մեզ և կաշխատի մեզ հետ, որպեսզի մեզ ավելի հնազանդ դարձնի։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 17

For some it might initially seem that God is dealing harshly with those who have “gone and served other gods and worshiped them.” And yet, such dealings must be understood in the context of the covenant Israel had with God.

Further, God institutes checks and balances like, “two or three witnesses” (v. 6) and the help of priests and Levites (v. 9). But don’t miss v. 9, “according to the sentence of the law.” All judgments must be clearly based on the written laws of God.

God’s instruction to the king was: Don't multiply (accumulate) horses, wives, and gold. Solomon's reign was the golden era of the monarchy, but he yielded to multiplying all three and history records the depths to which he fell. Yet when he was a tired old foolish king, God came to Solomon and asked him to write the book of Ecclesiastes.

Though there are some negative elements throughout the book, nothing is more impressive than the picture of God it leaves with us, a God who never holds our past disorderly living against us. He still loves us and will work with us to make us more obedient.

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong

Զատիկի տոնը հատուկ ժամանակ էր հիշելու Ելիցի փորձառությունը, երբ հին իսրայելացիներն ազատվեցին Եգիպտոսի ստրկությունից։ Եթե նրանք կարողանային հիշել, թե որտեղից են նրանք դուրս եկել (ստրկությունից), նրանք ավելի լավ հնարավորություն կունենային գնահատել Աստծուն և ընդունել Նրա մտադրություններն իրենց ապագայի համար։

Շաբաթների տոնը Աստծուն շնորհակալություն հայտնելու ժամանակն էր գարնանը ցորենի հունձքի սկզբին։ Նոր Կտակարանում այս տոնը Պենտեկոստեն է (Գործք առաքելոց 2.1, 20.16):

Վրանների (կամ Տաղավարահարաց) տոնը, որ սկսվում էր աշնանը` հնձի վերջում Աստծուն շնորհակալություն հայտնելու ամենամեծ տոնն էր:

Կարդում այդ մասին. «Եվ մեկը Եհովայի առաջին ձեռքը դարտակ չերևա։ Ամեն մարդ ձեռքից եկածի չափ քո Եհովա Աստծո քեզ տված օրհնության համեմատ տա»։

Առատաձեռն լինել պատվիրելը մեր օրերում կարող է տարօրինակ թվալ, սակայն դրա հիմքում սկզբունք է ընկած։ Միայն Աստծուն և ժողովրդի մեջ նրանց, ովքեր քիչ ունեն շռայլորեն տալով է, որ միտում ունի մեզ եսակենտրոնությունից ազատելու։

«Թանկագին Աստված, օգնիր ինձ տալ առատորեն Քեզ և նրանց, ովքեր կարիքի մեջ են»։

Ջոն Աշ

Չինաստանի առաքելության միաբանություն

Հոնգ Կոնգ

Թարգմանությունը` Պավել Սարգսյանի

Deuteronomy 16

The Passover festival was a special time to remember the Exodus experience in which the ancient Israelites were freed from slavery in Egypt. If they could remember where they came from (slavery), they would have a better chance to appreciate God and accept His provisions for their future.

The Feast of Weeks was a time to express thanksgiving to God for the beginning of the wheat harvest in the spring. In the New Testament this festival is Pentecost (Acts 2:1; 20:16)

The Feast of Tabernacles (or Feast of Booths), which came at the end of the harvest season in the autumn, was the greatest celebration of thanksgiving to God.

Nestled in these reviews we read “They shall not appear before the Lord empty-handed. Every man shall give as he is able, according to the blessing of the Lord your God…”

Commanded generosity may seem unusual nowadays, but there is an underlying principle. It is only by generous giving to God and to those who have least that we crowd out our tendency to be self-centered.

“Dear God, help me give generously to you and to those in need.”

John Ash
Chinese Union Mission
Hong Kong